LuCaspeRobin + Thomas ;-)

Picture of Casper, with the blueest eyes I've ever

Stories on Casper

Casper heeft zijn arm gebroken

21 March 2009

Voor de tweede keer in anderhalf jaar tijd heeft Casper zijn rechterarm gebroken. En ook dit keer was een trampoline-act de boosdoener. De vorige keer (zomer 2007) was Casper aan het springen op onze "kinder-veilige" trampoline thuis, een mooi gifgroen en paars geval met een beugel waar de kidz zich aan kunnen vasthouden terwijl ze op en neer stuiteren. Casper heeft toen waarschijnlijk te hoog gesprongen waardoor hij uit balans kwam en er van af viel. Hard! Zo hard dat hij mamma riep met de mededeling: "Mamma, er is iets mis met mijn arm!" Z'n arm lag er toen in een mooie S-bocht bij, gebroken 1/3 boven het polsgewricht. Op naar de EHBO waar al snel geconstateerd werd dat de het bot gezet kon worden. Terwijl Casper op de gipskamer lag en keuvelde met de arts en de verpleegsters, trok de arts opeens hard aan zijn onderarm. Dat was de enige keer dat Casper moest huilen die dag. Boos en verontwaardig keek hij naar de arts, om vanaf dat moment hem volledig in de kou te laten staan, geen blik meer te gunnen.

 

Dit keer was een trampoline op een kinderboerderij waar Casper was voor de verjaardag van Lennard de schuldige. Nadat ze allemaal net koeien hadden gemolken, daarvan boter hadden gemaakt en deze lekker op een beschuitje met hagelslag hadden gesmeerd, was het tijd voor wat drukdoenerij. Niets beters dan een beetje rollebollen op een trampoline. Helaas voor Casper liep het wat minder goed af. Hij verloor zijn balans, viel van de trampoline en kwam hard neer op alle hooibalen die de trampoline omsingelde. Casper wist meteen dat het fout was en zei dan ook direct dat zijn arm weer gebroken was. De andere kids geloofden het niet meteen (de ouders ok niet!), maar al snel werd het duidelijk dat het wel degelijk zo was als Casper ze vertelde. De vader van Lennard Geert-Willem belde mij redelijk snel nadat het gebeurd was (rond 1/2 twee 's middags). Met de mededeling "Het is niet goed gegaan met Casper" en na drie keer diep zuchten het bericht dat "Hij heeft weer zijn arm gebroken", was de planning van de rest van de dag opeens overhoop gegooid. Al snel werden we het met elkaar eens dat Geert-Willem Casper naar het Diakonessehuis in Utrecht zou rijden - daar was Casper immers de vorige keer ook naar tevredenheid geholpen (Lucas trouwens ook, met zijn ontstoken vinger en resulterende spoedoperatie hetzelfde jaar).

Er deden zich meteen een drietal uitdagingen voor. Ik moest Marjolijn te pakken zien te krijgen, de kinderen moesten opgevangen worden en ik moest op de een of andere manier snel naar het ziekenhuis komen (dat had ik immers Casper beloofd!). De eerste uitdaging lukte meteen al niet. In contact komen met Marjolijn op de Camminghaschool in Bunnik bleek onmogelijk. Zelfs na herhaaldelijk, aanhoudend bellen en mailen was het onmogelijk om met de school,in contact te komen. SHAME ON YOU!!! Die school moet ECHT zijn zaken beter op orde krijgen mbt contact in noodsituaties. Ze hebben ook nog steeds niet gereageerd op mijn noodkreet per e-mail ;-( Uiteindelijk heb ik uitdaging 1, 2 en 3 weten te combineren, door onze lieve buurvrouw van de ballonnen Anette Witte te benaderen met de vraag of zij op de kinderen kon passen. Dat was geen probleem en ik mocht meteen ook haar slee (Volvo S80) lenen om naar Bunnik te rijden om in contact te komen met Marjolijn. Zo gezegd zo gedaan, binnen 5 minuten was ik op pad richting Bunnik, waar ik 10 minuten later Marjolijn wist te bereiken op het schoolplein. Na de eerste schok waren we op pad, Marjolijn naar Werkhoven om eea nog met de kids te regelen (Robin moest nog opgevangen worden) en ik met Anette d'r auto naar het ziekenhuis. Vlak bij het ziekenhuis stond ik opeens achter Geert-Willem en kwamen we dus tegelijkertijd aan bij de EHBO.

Daarna ging eigenlijk alles als vanzelf. Casper werd opgevangen op de EHBO door een lieve mevrouw die Caspers opa Henk Naafs nog goed had gekend (!) en Marjolijn arriveerde terwijl we zaten te wachten op de røntgenfoto. Daaruit bleek al snel dat Caper beide onderarmsbeentjes gebroken had vlak onder zijn pols. Rechtzetten was geen optie en de dienstdoende arts kon ons geen ander bericht geven dan dat Casper geopereerd moest worden. Dmv een pin en een stalen bandje zouden de botten rechtgezet en aan elkaar vast gezet worden. Ondertussen kon ik af ten toe bellen en gebeld worden. Uit alle gesprekken bleek dat vrienden en familie onze andere drie jongens meesterlijk opvingen - van harte bedankt allemaal. Echt superfijn, dank jullie wel ;-)

Tegen 5'en waren we met z'n drietjes aanbeland in de kinderafdeling van het Diak. Casper had alle pijnstilling geweigerd - lekker rustig zitten op mamma's schoot die weer in een rolstoel zat was prima. Niet bewegen, geen pijn! Eenmaal op de kinderafdeing werd on eea uitgelegd door de maatschappelijk werkster. Zij kwam ook met een boek dat alle stappen die Casper zou ondergaan duidelijk mbv foto's uitlegde en hij kon ook alle spulletjes waarmee hij in aanraking zou komen tbv de operatie alvast proberen en voelen en ruiken. Bed, kapje, spuitjes, pleisters, bandjes, noem het maar op. Casper hadden we ondertussen geinstalleerd op een bed waar hij lekker rustig in zijn mooie blauwe ziekenhuisjurk rond zich zat te kijken en alles in zich opnam. Mamma en pappa kregen een lekkere (???) hap ziekenhuisvoer voorgeschoteld, die we toch maar opgegeten hebben. Zelfs het personeel excuseerde zich voor het slappe hapje, maar beter iets dan niets! Na een paar boeken voorgelezen te hebben en nog een paar telefoontjes ontvangen/gepleegd te hebben, was het rond 1/4 over 7 tijd voor Cas mocht mee - zij staat nu 2 -1 voor op pappa Sebastiaan mbt meegaan operatiezalen in met de kinderen. Terwijl Casper geopereerd werd, ging ik nog even naar huis om de auto van Anette af te leveren en spulletjes voor de nacht voor Casper en mijzelf op te halen.

Eenmaal thuis heb ik nog even met Anette gesproken. Zij had het schitterend gehad met onze twee kleinste, echt heel plezierig. Lucas was een en al praten geweest en was achteraf ook laaiend enthousiast over Anette - LEUK! Loekie was ook gearriveerd en had samen met haar moeder Joke lekker frietjes gegeten met de kiddos (Robin was ook al thuis - die was van vriendje Steven via Bets bij Joke afgeleverd en nu dus thuis). Toen ik rond 20:00 uur thuis kwam lagen ze alledrie al bijna op bed. Na een lekkere knuffel, kort babbeltje en spulltjes verzamelen was ik al weer op weg terug naar het Diak. Anette had aangeboden mij te rijden (hartstikke bedankt!) en samen waren we 15 minuten later weer in Caspers kamer. De operatie was goed gelukt en Casper lag al uit te slapen toen ik op zijn kamer binnenkwam. HIj was redelijk groggy en niet echt voor rede vatbaar, dus de ziekenzusters besloten om hem maar een nachtje te laten slapen. Pappa mocht er naast komen liggen in een opklapbed. Samen met Anette reed Marjolijn naar huis. Casper zelf had nog een paar zinnetjes nodig om uit te leggen dat hij nog even moest plassen en dat hij een beetje pijn had in zijn arm, maar nog geen 10 minuten nadat mamma Marjolijn naar huis was, sliep hij al. En hij sliep tot de volgende ochtend 7 uur! Een ochtend die verliep als elke ochtend, behalve dat Casper natuurlijk een gebroken arm had, in het ziekenhuis lag en dat hij ontbijt op bed kreeg. Verder had hij praatjes voor tien en na enige checkup's en het laten aanmeten van een sling, mochten we rond 9 uur gewoon naar huis!

Casper har brukket armen for andre gang. Alt er bra med ham, selv om han m&aoring;tte opereres. Dagen derp&aoring; er han den samme, bare med armen i fatle og gipset underarm!

Casper has broken his arm. For the second time in less than two years. He's fine, although surgery was needed to straighteper om naar de operatiezaal te gaan. Daar zag hij niet tegenop, hij had het gehele traject immers al een keer meegemaakt in het boekje van de maatschappelijk werkster - chapeau voor het Diak voor deze dienst! Mamma Marjolijnn and fix his broken bones. The day after he's himself again, only his underarm is in a cast!

Posted by Sebastiaan Naafs - van Dijk | top

Comments

  1. tante Veronica posted:
    1

    Lieve schatje, veel beterschap en laat je maar lekker verwennen! Dikke knuffels van ons 4tjes, vbm&m

    ... on 22 March 2009 @ 14:09

  2. Opa posted:
    2

    Beterschap knuffel, goed uitzieken en voorzichtig zijn hoor, en beterschap natuurlijk

    ... on 22 March 2009 @ 14:24

  3. linn maria posted:
    3

    Stakkars Casper ;-) Håper han er bedre nå :) Jeg må si at jeg ikke er helt fornøyd med at neste alt er p nederlandsk nå...men skjønner det likevel. Er dere på facebook? Vårklem til dere alle :)

    ... on 31 March 2009 @ 10:04

Post a comment on "Casper heeft zijn arm gebroken"

* 
* 
HTML not allowed. Maxlength 1000 chars (excess trimmed).
E-mails never shown. URL's are auto-linked, though rel="nofollow" will be added.
 
Leave this field empty

Comments preview

  1.  posted:
    4

    ... on 07 October 2024 @ 15:26